अाश–कथा

 

cfz–syf

bGTosyf …KofG8f]/fsf] afs;Úaf6 lg:s]sf cg]sf}+ b'Mvsi6, /f]uef]skl5 cGtdf lg:s]sf] cfzf— x/ hLljtx¿sf afFRg] ;xf/f . emG8}emG8} ;ls;s]sf] d]/f] hLjgdf klg cfzfs} ;xf/fdf d klv{/x]sf] 5', klv{/x]5' === s], sf] / lsg <

yfxf 5}g . t/ klv{/x]sf] 5', klv{/x]5' . x/ If0f sf]xL d]/f] ;kgf k"/f ug{ cfpnf Û d]/f] Åboleq /ut, cfF;' / lkkn] u'h'lN6Psf] c;Xo lj5f]8sf 3fp s;}n] lgsf] kfnf{ Û km]l/ d ;'Gb/ /d0fLo km"nx¿l;t d':s'/fpg ;s"nfF Û

To:tf] If0f cfpb} xf]nf Û Nofpg] sf] xf]nf <

k|tLIff/t dnfO{ cfzf 5— Tof] cfpF5 Û

;fob Tof] c¿ geP/ cfˆg} sfn xf]nf . w}o{;fy To;nfO{ kv{g d2t ug]{ cfzf === cem} ldng x'g]5 eGg] anjfg cfzf Û cfzf gf}/ËL hLjgdf afFRg] ;xf/f ePsf] 5 .

afFRg' ;a}eGbf 7"nf] ;Demg]x¿ / PSnf]x¿sf cfz–syf xf] of] Û

sfn klv{/x]sfx¿sf clGtd sfnv08sf] cd/ syf klg xf] of] Û

cfz–syf .

@)&% r}t !$,

दृष्टि

 

(लघुकथा)

दृष्टि 

 

सरण राई 

 

किच्च दातले लाशलाई हदैसम्म कुरूप बनाएकाे छ ।दुनियालाई रुवायाे, शाेषण अत्याचार अनेकौं कुकर्म गर्याे ।खै के लिएर जाँदै छ ? थुक्क नाथेकाे घृणित जिन्दगी !

ऊ लाशलाई थुक्न चाहन्थ्याे तर शिष्टताका कारण थुकेन।

किच्च दात लास कति दयनिय देखिएकाे छ ।डर धाक र स्वार्थका कारण उसले जीवनभर सम्मान देखाएको मानिस निरीह लास भएकाे छ ।अब मान सम्मान केही गर्दिनँ । मुला अाडम्बरीलाई...!

अाडम्बरका लागि त्याे लाशलाई उसले ढाेगेकाे देखाउनु पर्थ्याे तर ऊ पनि लाशलाई ढाेग्दैन ।

 

२०७५ असाेज २८.सुमेरु अस्पताल

 

जानकारी

 

(लघुकथा)

जानकारी

 

सरण राई

 

"काेपा (बाजे) एउटा कालाे किराले मलाई टाेक्याे । त्याे किरा काेठामा आउनासाथ काेठै पूरा गनायाे । किरा विषालु त हाेइन ?",

"दबाई दल, अहिले टाेकेकाे दु:खिराखेकाे छ ?"

"छैन, तर मलाई शंका लागिरहेकाे छ, किरा बिषालु हाे कि !"

"कालाे बिच्छी त हाेइन। साङ्लेजस्ताे थियाे ?"

"अँ, अलिक सानाे थियाे ।"

याे सुनेपछि ७५वर्षिय मलाईआफुले जानेका गनाउने किराहरूबारे केलाउन थाल्छु । गनाउने किरा खेतबारीमा हुने गनाउने किराहरू ...नाम सम्झन सक्दिनँ । पुरानाे मेमाेरीजस्तै चाहिएकाे बेला ट्वाक्क नआउने ।

झट्का मगजमा लगाउछु बल्लबल्ल सम्झन्छु-- पधेँरा।

"पधेँरा हाे । गन्धे । गनाउछ तर बिषालु हुँदैन ।धानका पातहरू खाने पधेँरा.."

भनिसकेपछि साेच्छु -- आजभाेलिका शहरिया केटाकेटी , माेबाइल र नेटमा भुलिनेहरू ! आवश्यक जानकारी र अनुभवकाे कमि । पधेँरा भन्ने नाम सम्झन मलाई पनि हम्मेहम्मे परेकाे सम्झेर आफूबारे गम्न पुग्छु !

बाल्यकालमा पधेँरा मुठ्ठीमा लुकाएर साथीहरूलाई सुघाएकाे चकचक पनि सम्झिन पुग्छु ।

२०७९/३/१०

इन्द्रबहादुर राइ

आनन्दानुभूति

 

(लघुकथा)

आनन्दानुभूति

सरण राई

सञ्चारले जेलिएकाे विश्व ... कैयाै किलाेमिटर टाढा, हजाराै किलाेमिटर टाढा ,हिडेर त पुग्नै नसकिने, हवाईजहाजबाट पुग्न पनि दुई तीन दिन लाग्ने रे । पुगिएकाे छैन, पुग्ने आशा र लालसा पनि छैन । किनभने हवाईजहाज भाडा तिर्ने पैसा पनि छैन, भिषा पनि पाउँन सकिदैन । तर त्यहाँ पुगेका आफन्तहरूसँग इमाे, मेसेन्जर, भाइवरजस्ता (पैसा नलाग्ने )माध्यमबाट हेराहेर गर्दै कुरा गर्दा सँगसँगै भएजस्ताे भेटेजस्ताे लाग्छ । महँगा कहिल्यै चाख्न नपाएका रक्सि र खाने कुराहरू देखाएर "चियर्स" भन्छन् । आफूले पनि पानीकै गिलास भए पनि उचालेर चियर्स भन्नै पर्छ ।

छुट्टिका दिन त साथीभाइबहिनी र परिवारले घुमेकाे डुलेकाे रमणिय स्थलहरूकाे भिडिओ पठाई दिन्छन् । हेरेर पुगेजस्तै लाग्छ । आनन्दानुभूति हुन्छ । हप्तादिन गधाहाभन्दा बढि जाेतिएर केही घण्टा आनन्द लिएकाे भिडिओ, फाेटाहरू पठाएर स्वदेशमा रहेकाहरूलाई आफूले आनन्दै आनन्दमा जीवन गुजारीरहेकाे झझल्काे दिन खाेज्छन् ।

जेहाेस् उनीहरूसँग निशुल्क कुराकानी र हेराहेर गर्दा मन रमाउछ नै । परिवार केटाकेटीले पनि नमस्ते हाइहलाे गर्छन् ।

उनीहरूसँग यसरी कुराकानी भइसकेपछि सधैं मलाई लाग्छ अहिले जस्तै कति वर्ष सम्म कुराकानी गर्न पाईएला ।

१०/२०/३० /४०/५०...कतिसम्म ? १००वर्ष ? असम्भव ।

१००वर्षपछि मान्छेकाे आयु २००वर्ष हुन्छ रे वैज्ञानिक र स्वास्थ क्षेत्रमा हुने अभूतपुर्व प्रगतिले । १००वर्ष पछिकाे आफू नहुने समयकाे प्रगतिकाे के कुरा ! आफू नभएकाे संसारकाे के अर्थ !?

आनन्दानुभति गर्न पनि शरीर भएकाे आफू हुनुपर्ने रहेछ ।

अहिले आफू छु, जतिसम्म रहन्छु त्याे नै मेराे आफ्नाे हाे । आफू नै नरहे पछि के काे सुख दु:ख ... आनन्दानुभूति ?

"म आफू अहिले छु" सम्झेर खुसी हुन्छु । आफू भइन्जेलकाे संसार हाे, आफू नभएकाे संसारमा के काे आनन्दानुभूति ... !

२०७८ चैत १३,धरान