शाैक
सरण राई
शाैक, इच्छा ,विचार र साेच सबैकाे हुन्छ नै । त्याे भएन भने त मानिस र पशुमा फरक नै कहाँ रहन्छ र !
मलाई पनि मैले चाहेर वा नचाहि नै फूल राेप्ने-स्याहार्ने शाैक सानैदेखि लाग्याे । शाैक भनेकै पुगिसरी आउँदा पूरा गरिने हाे ।
सानाेमा छिनामखु जन्मगाँउमा मुलघर पछाडि दावाबाट एउटा जातकाे तारामण्डले (नाम नजानेकाेले काल्पनिक नाम) फूलकाे हाँगा लाैराे जस्ताे टेकेर ल्याएर राेपियाे । जाग्याे, फुलिरहेकाे देखेर खुसी भइरहेकाे बेला गाँउ छाडेर धरान आइयाे । आइयाे, फेरि फर्केर गाँउ जान सकिएकाे छैन । त्यस्तै मधेसमा खेतीपाती गरेर बस्ने मनसायले गइयाे । त्यसै अवसरमा तारामण्डले फूल राेपियाे । जाग्याे, बेस्सरी फैलियाे । बाख्रा गाइबस्तुले नखाने हुँदा बारबेरका लागि राेपियाे । तर फेरि खेती छाडेर हिड्नु पर्याे । फेरि खेती गरेर बस्न पाइएन । याे तारामण्डले फूल त अलच्छिनी पाे रहेछ । राेप्याे, हुर्कायाे । फुल्न थालेपछि त्याे थलाे नै छाेडेर हिँड्नु पर्ने । हाे वा हाेइन तर मलाई त्यस्तै लागेकाले अहिले बसाेबास गरिरहेकाे धरानमा भने त्याे फूल राेपेकाे छुइनँ । कतै यहाँबाट पनि हिड्नु पर्ने हाे कि !
फूल राेप्ने, स्याहार्ने र फुलाउने साेखका कारण ७३ वर्षकाे जीवनावधिमा कैयाैं फूलहरू जमिनमा र गमलामा राेपियाे , फुलाइयाे । आफूले राेपेकाे फूल फुल्दा पाइने अपार आनन्द हर्षातिरेकले कति पटक भिजियाे, भिजियाे । ४१ वर्षकाे दाम्पत्य जीवनमा पत्नी फूलका बिरूवा ल्याउथिन् । म राेप्थे, स्याहार्थे र फुलाउथे । अनेकाैं जातका फूलहरू । एउटा फूल त फूलकाे थुङ्गा बाटाेमा भेटेकाे, थुङ्गामा अलिकति डाँट थियाे । जाग्छ हाेला भनेर राेपेँ । जाग्याे, त्यसका हाँगाहरू राेपेर थुप्रै हुर्काएँ । एकबाट सहस्र भनेजस्तै !
शाैक अहिले लकडाउनमा समय काट्ने मेलाेमेसाे भएकाे छ । जीवनमा उर्जा पाउने आधार-आभास भएकाे छ । शाैककाे महत्त्व !
अहिले याे उमेर फुर्सदै फुर्सद छ । कैयाैं फूल मासिए जग्गाकाे अभावमा । अब गमलामा फूलकाे शाैक पूरा गर्दै छु । मलाई मन परेकाे फूल सुकेर मर्याे । त्याे फूलकाे जरामा प्याजदाना थियो । नचलाइ वर्षा सिजनकाे पर्खाइमा बसेँ । अहिले टुँसाउदै छ त्याे देखेर हर्षातिरेक भएकाे छु । त्याे फूल मेरी उनीले ल्याएकी हुँनाले मेराे निम्ति त्याे अनमाेल छ।
त्याे फूलजस्तै गइसकेकी तिनी र गइसकेका हामी पनि प्याजदानाबाट फेरि उम्रिन सकाैला ? उम्रिन सके त ....!
🔴
२०७७ जेठ २०, लकडाउन
https://chhinaamakhu.blogspot.com/2016/01/blog-post_88.html
🔥🌹🔥
मलाई पनि मैले चाहेर वा नचाहि नै फूल राेप्ने-स्याहार्ने शाैक सानैदेखि लाग्याे । शाैक भनेकै पुगिसरी आउँदा पूरा गरिने हाे ।
सानाेमा छिनामखु जन्मगाँउमा मुलघर पछाडि दावाबाट एउटा जातकाे तारामण्डले (नाम नजानेकाेले काल्पनिक नाम) फूलकाे हाँगा लाैराे जस्ताे टेकेर ल्याएर राेपियाे । जाग्याे, फुलिरहेकाे देखेर खुसी भइरहेकाे बेला गाँउ छाडेर धरान आइयाे । आइयाे, फेरि फर्केर गाँउ जान सकिएकाे छैन । त्यस्तै मधेसमा खेतीपाती गरेर बस्ने मनसायले गइयाे । त्यसै अवसरमा तारामण्डले फूल राेपियाे । जाग्याे, बेस्सरी फैलियाे । बाख्रा गाइबस्तुले नखाने हुँदा बारबेरका लागि राेपियाे । तर फेरि खेती छाडेर हिड्नु पर्याे । फेरि खेती गरेर बस्न पाइएन । याे तारामण्डले फूल त अलच्छिनी पाे रहेछ । राेप्याे, हुर्कायाे । फुल्न थालेपछि त्याे थलाे नै छाेडेर हिँड्नु पर्ने । हाे वा हाेइन तर मलाई त्यस्तै लागेकाले अहिले बसाेबास गरिरहेकाे धरानमा भने त्याे फूल राेपेकाे छुइनँ । कतै यहाँबाट पनि हिड्नु पर्ने हाे कि !
फूल राेप्ने, स्याहार्ने र फुलाउने साेखका कारण ७३ वर्षकाे जीवनावधिमा कैयाैं फूलहरू जमिनमा र गमलामा राेपियाे , फुलाइयाे । आफूले राेपेकाे फूल फुल्दा पाइने अपार आनन्द हर्षातिरेकले कति पटक भिजियाे, भिजियाे । ४१ वर्षकाे दाम्पत्य जीवनमा पत्नी फूलका बिरूवा ल्याउथिन् । म राेप्थे, स्याहार्थे र फुलाउथे । अनेकाैं जातका फूलहरू । एउटा फूल त फूलकाे थुङ्गा बाटाेमा भेटेकाे, थुङ्गामा अलिकति डाँट थियाे । जाग्छ हाेला भनेर राेपेँ । जाग्याे, त्यसका हाँगाहरू राेपेर थुप्रै हुर्काएँ । एकबाट सहस्र भनेजस्तै !
शाैक अहिले लकडाउनमा समय काट्ने मेलाेमेसाे भएकाे छ । जीवनमा उर्जा पाउने आधार-आभास भएकाे छ । शाैककाे महत्त्व !
अहिले याे उमेर फुर्सदै फुर्सद छ । कैयाैं फूल मासिए जग्गाकाे अभावमा । अब गमलामा फूलकाे शाैक पूरा गर्दै छु । मलाई मन परेकाे फूल सुकेर मर्याे । त्याे फूलकाे जरामा प्याजदाना थियो । नचलाइ वर्षा सिजनकाे पर्खाइमा बसेँ । अहिले टुँसाउदै छ त्याे देखेर हर्षातिरेक भएकाे छु । त्याे फूल मेरी उनीले ल्याएकी हुँनाले मेराे निम्ति त्याे अनमाेल छ।
त्याे फूलजस्तै गइसकेकी तिनी र गइसकेका हामी पनि प्याजदानाबाट फेरि उम्रिन सकाैला ? उम्रिन सके त ....!
🔴
२०७७ जेठ २०, लकडाउन
https://chhinaamakhu.blogspot.com/2016/01/blog-post_88.html
🔥🌹🔥
सरण राई, लक्ष्मी राई र नाति सच्चेन्द्र राई
No comments:
Post a Comment